Nazwa Puchar Świata jest używana od początku, od I MŚ 1930 r., ale nie był i nie jest to tradycyjny puchar, zarówno ten pierwszy jak dzisiejszy.

Pierwsza, oryginalna statuetka, znana pod nazwą Puchar Julesa Rimeta (wieloletniego prezesa FIFA) lub Złota Nike, już nie istnieje. Zdobyta na własność przez Brazylię, po trzykrotnym zwycięstwie w turnieju finałowym mistrzostw (1958, 1962, 1970) została skradziona z siedziby Brazylijskiej Konfederacji Piłkarskiej w grudniu 1983 r. i nigdy nie jej odnaleziono. Podobno złoczyńcy przetopili trofeum ze szczerego złota.
Oryginalny puchar przetrwał II wojnę światową (schowany w pudełku na buty) pod łóżkiem teściowej włoskiego wiceprezydenta FIFA Ottorina Barassiego. Nie uchował się jednak przed rabusiami, którzy mieli za nic to, czym był dla zakochanych w futbolu Brazylijczyków.
Kopię (sporządzoną kosztem 34 800 dolarów) wręczono w 70 rocznice założenia Konfederacji, w 1984 r. kapitanom mistrzowskich drużyn Brazylii - Belliniemu, Mauro i Carlosowi Alberto.

Nowe trofeum - Puchar Świata FIFA, ufundowany w 1971 r. jest dziełem włoskiego rzeźbiarza Silvio Gazzanigi. Odlany z 18- karatowego złota przez włoską firmę jubilerska Bertoni, waży ok 5 kg i ma wysokość 36 cm.
Przechowywany jest w Zurychu w siedzibie Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA). Zwycięzcy dostają pozłacaną replikę. Na oryginale jest przewidziane miejsce na umieszczanie nazw zwycięzców najważniejszej imprezy w futbolu od 1974 do 2038 roku (!).

Pierwszy, pierwsza...

Pierwszy strzelec bramki
Jak ustalili historycy futbolu, był nim Francuz Lucien Laurent, w 19 minucie meczu Francja-Meksyk (4:1), 13 lipca 1930 r o godz. 15.19 na stadionie Pocitos w Montevideo. Laurent pokonał bramkarz meksykańskiego Oscara Bonfiglio strzałem spoza linii pola karnego. Mecz toczył się nie na Estadio Centenario, otwartym dopiero 18 lipca; do ostatniej chwili kończono trybunę o nazwie "America".
W tym meczu zdarzył się rzadki wypadek. Kontuzjowanego bramkarza francuskiego Alexisa Thepota zastąpił, w 24 minucie, gracz z pola, pomocnik Augustin Chantrel (puścił jednego gola). Do 1970 r. regulamin nie pozwalał na zmianę bramkarza w trakcie meczu.

Pierwszy hat-trick
Pierwszy trzy bramki w jednym meczu strzelił świetny napastnik argentyński Guillermo Stabile, "król strzelców" I MŚ-1930. W meczu Argentyna-Meksyk 6:3 (3:1), 19.07.1930. Stabile trafił trzy razy do bramki przeciwników. w 8, 17 i 80 minucie.

Pierwszy gol strzelony głową
Pierwszy gol w mistrzostwach świata zdobyty "główką" przypisano Amerykaninowi Bertramowi (Bertowi) Patenaude, który popisał się tym zagraniem podczas meczu USA-Belgia 3:0), w 89 minucie meczu (na 3:0), 13.07.1930.

Pierwszy rezerwowy
Pierwszym rezerwowym, który wpisał się na listę strzelców mistrzostw świata był Juan Besaguren, autor ostatniego gola dla Meksyku w meczu z Salwadorem (4:0) w 1970 r.

Pierwszy rzut karny
Pierwszy rzut karny w mistrzostwach świata podyktował dla Chile, w meczu z Francją (19.07.1930) urugwajski sędzia Tejeda. Strzał Chilijczyka Guillermo Saavedry obronił Alexis Thepot (w 30 minucie). Tym samym Thepot stał się pierwszym bramkarzem, który obronił "jedenastkę" w finałach mistrzostw świata. Mecz Chile- Francja zakończył się wynikiem 1:0.

Pierwszy gol z rzutu karnego
Pierwszego gola z rzutu karnego zdobył Manuel Rosas z Meksyku w meczu Argentyna-Meksyk, w 42 minucie, a powtórzył to w 65 minucie, z dobitką. Jego strzałów nie obronił Angel Bossio. Wcześniej Argentyńczyk Zumelzu dwukrotnie nie potrafił pokonać bramkarza Meksyku Bonfiglio; rzecz działa się 19.07.1930. Końcowy wynik meczu 6:3.

Pierwszy gol z rzutu rożnego
Z tego punktu boiska też można strzelić gola, choć to nie częste. Jako pierwszemu na mistrzostwach świata udało się to reprezentantowi Kolumbii Marcosowi Collowi, w meczu Kolumbia-ZSRR, w 1962 r., w 68 minucie (na 4:2). Coll "upokorzył" tym golem słynnego Lwa Jaszyna. Spotkanie zakończyło się remisem 4:4.

Pierwszy gol samobójczy
Pierwszego gola samobójczego w finałach mistrzostw świata strzelił ten sam zawodnik, który jako pierwszy zdobył bramkę z karnego, Manuel Rosas (Sanches I), w 52 minucie meczu Meksyk- Chile (3:0), na 2:0, 16.07.1930 "pokonał" własnego bramkarza Isidoro Sotę.

Pierwszy wykluczony z gry
Pierwszy piłkarz, który musiał opuścić boisko podczas mistrzostw świata (jeszcze nie było czerwonych kartek) to Placido Galindo, kapitan drużyny Peru, w meczu Rumunia - Peru 3:1 (14.07.1930). Było to w 58 minucie. Według relacji z tamtych lat, chilijski sędzia Warnken pomylił się usuwając z boiska Galindo protestującego po brutalnym faulu Rumuna...

Pierwszy piłkarz, który zdobył bramkę w każdym meczu swojej drużyny
Pierwszym piłkarzem, który zdobywał bramki w każdym meczu  swojej drużyny  mistrzostw był Urugwajczyk Alcide Ghiggia mistrz świata z 1950 r.  Francuz Just Fontaine, "król strzelców" z 1958 r. strzelił gola w każdym z sześciu meczów. Podobnego wyczynu dokonał  Brazylijczyk Jairzinho. Mistrz świata z 1970 r. 

Pierwszym mistrzem świata, który jako trener zdobył też tytuł mistrzowski ze swą drużyną jest Brazylijczyk Mario Zagalo - mistrz świata jako piłkarz w 1958 i 1962 r., a jako trener w 1970 r. Niemiec Franz Beckenbauer był mistrzem jako piłkarz w 1974 r., a jako trener w 1990 r.

Pierwszy nie kontuzjowany, zmieniony bramkarz
Mwampa Kazadi z Zairu był pierwszym bramkarzem, którego zmieniono podczas mistrzostw świata (1974) nie z powodu kontuzji, gdy Zair przegrywał 0:3 z Jugosławią, zaledwie po 22 minutach gry w turnieju 1974 r. Kazadiego zmienił Dimbi Tubilandu, który nie zdołał jednak przeciwstawić się "szturmowi" na swa "świątynię" i Afrykanie przegrali ten mecz bardzo wysoko 0:9.
Jeszcze raz tylko zdarzyła się taka wymiana bramkarzy. W meczu o trzecie miejsce w mistrzostwach 1994 r. Szwecja-Bułgaria, Boris Michajłow został zastąpiony przez Plamena Nikołowa po pierwszej połowie, gdy Szwecja prowadziła 4:0. Rezerwowy nie puścił już gola i "dorobek" Michajłowa pozostał końcowym rezultatem meczu. Dla Bułgarii, która przed 1994 r. nie wygrała żadnego z 16 spotkań w finałach MŚ, czwarte miejsce w USA było wielkim sukcesem.

Pierwszy raz w TV
Pierwsza transmisja telewizyjna miała miejsce podczas mistrzostw świata 1954 roku w Szwajcarii. Nadano relacje z dziewięciu spotkań turnieju. Pierwszą transmisję satelitarną z mistrzostw przeprowadzono w 1966 r., z Anglii na kontynent amerykański.

Jedyny... 

Jedynym graczem, który strzelił w jednym meczu 4 bramki (w tym w dogrywce), a jego zespół przegrał, był Ernest Wilimowski (Polska), w meczu z Brazylia, w 1938 r. Brazylijczyk Leonidas zdobył 3 gole, a jego drużyna wygrała ten mecz 1/8 finału 6:5, pod dogrywce.

Przed i po wojnie jedynie dwaj piłkarze, Erik Nilsson ze Szwecji i Alfred Bickel ze Szwajcarii grali w mistrzostwach świata zarówno przed jak i po II wojnie światowej. Uczestniczyli w turniejach finałowych w 1938 i 1950 r.

Jedynym graczem, który strzelał gole dla dwóch reprezentacji był Robert Prosinecki, który reprezentował Jugosławię w 1990 r., strzelając gole w meczu ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, a potem dla Chorwacji w 1998 r. w meczu z Jamajką.

Jedynym trenerem, któremu udało się zdobyć dwukrotnie tytuł mistrza świata jest włoski szkoleniowiec z lat przed II wojną światową, Vittorio Pozzo (1934 i 1938).

^ do góry ^